هرگز از رویاهایت دست برندار ، یک جائی ، یک روزی ، یک وقتی  و به یک طریقی آنها را پیدا خواهی کرد.

می گویند آدمها به اندازه رویاهایشان پرواز می کنند ، گاهی فکر می کنم آنها که اوج می گیرند و آسمانها را در آغوش می کشند ، باید چه رویاهای بزرگ و بلندی داشته باشند !

در اینجا سعی کرده ام از رویاها و آرزوهایم بگویم ، از تلاش و مبارزه برای به مقصد رسیدن ، و از دو معجزه بزرگ زندگی ، یعنی عشق و امید.

زندگی تو بر اساس اندیشه ها و افکارت رقم می خورد و همان خواهی شد که به آن می اندیشی .اگر به دیوار بیاندیشی ، و از هر اتفاقی برای خود سد بسازی ، ذهنت به بن بست می رسد و معجزه ها و دستان یاری بخش را حتی در یک قدمی ات نمی بینی.

اما اگر به رویاهایت ایمان داشته باشی ، و این شجاعت را داشت باشی که قبول کنی زندگی ات یک سفر است و هر اتفاقی چه شاد ، چه غم انگیز ، با همه آدم های آن بخشی از این سفرند ، آنها می آیند تا تو درس خود را از آنها بیاموزی...

آن وقت است که قادر خواهی بود سنگلاخ ترین مسیرهارا هموار سازی.

سعی ام این بوده که بگویم هنگامی که طالب چیزی هستی ، تمام دنیا دست به دست هم می دهند تا تو به خواسته ات برسی.

دستهای یاری بخش ، راه را هموار می سازند و کمکها از راه می رسند ، گاهی اوقات به صورت یک راه حل یا نظری خوب که از دهان دیگران می شنوی...جمله ای که تلنگری به روحت می زند ، صدایی دانا که به جای تو حرف می زند...نیرویی که به جای تو تصمیم می گیرد و تو را به راه می اندازد...فقط ایمان داشته باش و شعله امید را در وجودت روشن نگه دار...

گنجت را در جایی پیدا می کنی که دلت آن جاست.